´s Morgensvroeg Omar van zn bed gelicht en ontbeten, waarna we vervolgens het consulaat van Ecuador hebben opgezocht voor de afhandelingen tbv de visa van Omar, wat vandaag onmogelijk bleek. Alternatieven waren tevens niet voorhanden waardoor Omar genoodzaakt is om een bus te nemen voor de komende 20 uur naar de ambasade in Bogota. Ik vertrek in mn uppie richting het grensplaatsje Rumichara, zonder reisgids en kaart. Geen probleem!
Na een ritje in een colectivo ben ik nog niet aan de grens verschenen of ik word al door de aanwezige beambte uit de bus gelicht om mn gehele backpack ondersteboven te keren.
Geen probleem, maar kost me wel weer meer dan een half uur.
Na deze controle terug de brug over voor mn colombiaanse exitstempel, wat door de drukte (enkel locals) ook weer veel tijd in beslag neemt. De stempel krijg ik zonder betalingen en problemen.
Wederom de brug over, op naar de ecuadoriaanse migratie. Over de brug word ik wederom gevraagd om mn backpack te laten doorzoeken, maar door ze te vertellen dat dit zojuist al is gebeurd, kan ik verder.
De migratiedienst van Ecuador verleend me ook zonder betalingen en problemen een stempel door mn paspoort en een formulier te overhandigen. Door een colectivo te nemen, doe ik eerste ecuadoriaanse plaatsje aan, genaam Tulcán.
In Tulcán kan ik mn reis naar Quito eindelijk voortzetten, waar het niet dat ik na 10 minuten in de bus gezeten te hebben, uit de bus gelicht wordt voor wederom een politiecontrole.
Door ze inigszins geirriteerd te vertellen dat dit al de zoveelste keer is vandaag kan ik nadat mn paspoort oke is bevonden weer de bus in.
De bus werd nog een 4-tal keren gestopt voordat ik eindelijk rond 18.00 uur in deze inmens grote stad aan ben gekomen. Quito telt meer dan 2 miljoen inwoners en ik verwacht dan ook een speurtocht naar een goedkope overnachting.
Deze speurtocht blijkt echter erg mee te vallen. Na een bezichtiging van een te kostbaar hotel, word ik verwezen naar een ander nabijgelegen hostel. Weliswaar in een wat minder gedeelte, maar ook dit valt me wel mee. I´ve seen worse!
Uiteindelijk heb ik rond 19.00 uur mn plekje gevonden. Vanacht verblijf ik in Hotel Los Shyris.
Na me geinstalleerd te hebben, ga ik nog even de stad in, op verkenning en voor een goede maaltijd!
Tijdens de laatste busrit leek het alsof er een andere bus in het ravijn was beland door de vele omstaanders en.. het schijnt hier wel vaker te gebeuren. Ik prijs me wederom gelukkig, ondanks de vele controles.